Stan emocjonalny a lenistwo – gdzie przebiega granica?
Bywają w życiu takie chwile, kiedy stan emocjonalny a lenistwo zaczynają się ze sobą mieszać. Nie mamy siły ani ochoty na pracę, ćwiczenia, spotkania z ludźmi czy nawet rozmowę. Czasami nie chce nam się zupełnie nic – i to też jest okej. Do pewnego momentu.
Znasz ten scenariusz? Dzień wolny, znajomi namawiają Cię na wspólne wyjście, ale Ty rezygnujesz. Tłumaczysz się potrzebą posprzątania, poczytania albo maratonu serialowego. Po chwili jednak nawet te rzeczy wydają się zbyt męczące. Czas przecieka przez palce, a Ty czujesz się, jakbyś zmarnował dzień.
W takich chwilach warto zadać sobie pytanie – czy to tylko zmęczenie, czy już początek emocjonalnego wycofania?
Masz prawo do nicnierobienia
Jeśli to zdarza się raz na jakiś czas – nie martw się. Każdy z nas potrzebuje oddechu. Leżenie w łóżku do południa, śniadanie w piżamie, cisza i samotność – to może być prawdziwa regeneracja. W świecie pełnym bodźców, pośpiechu i hałasu, taka forma odpoczynku jest wręcz konieczna.
Ale…
Kiedy odpoczynek zmienia się w apatię
Problem pojawia się wtedy, gdy takie dni zaczynają dominować. Kiedy nicnierobienie staje się normą, a Ty zatracasz chęć do działania – nawet do rzeczy, które wcześniej dawały Ci radość. Przestajesz mieć energię, sens gdzieś znika.
Brak uważności może doprowadzić do stanów obniżonego nastroju, wycofania, a nawet depresji.
Znasz powiedzenie: „co za dużo, to niezdrowo”? To właśnie ono najlepiej opisuje sytuację, gdy naturalna potrzeba odpoczynku przeradza się w ucieczkę od życia.
Stan emocjonalny a lenistwo – wsłuchaj się w siebie
Uważność to Twoje wewnętrzne światło ostrzegawcze. Obserwuj siebie, swoje nawyki, emocje i myśli. Zachowuj równowagę między działaniem a byciem. Bądź swoim własnym porucznikiem. To Ty najlepiej wiesz, kiedy potrzebujesz ciszy, a kiedy już zaczynasz się w niej zatracać.
Klucz to balans i łagodność
W życiu chodzi o balans. Nie musisz działać na 100% każdego dnia. Czasem dasz z siebie więcej, czasem mniej. Najważniejsze, byś był ze sobą w zgodzie. Nie zawiedź siebie, nie zdradzaj swoich potrzeb. I nie bój się być szczery wobec bliskich – ich też uczysz wtedy autentyczności.
Dbaj o swój stan emocjonalny z troską i czułością. Pozwól sobie na odpoczynek, ale nie pozwalaj na ucieczkę. Pamiętaj – to, jak się czujesz, wpływa na to, jak żyjesz.
